zondag 1 mei 2011

Fietsen...

Haai!

Na een dagje uitgerust te hebben van de Raleighvallen, had ik op woensdag een fietstochtje gepland samen met Lize en Lotte naar Peperpot, een oude plantage.


'S Morgens vertrokken we al om 8u richting Léonsberg. Hier konden we hopelijk een boot vinden die ons naar de overkant kon brengen. Aan de overkant ligt Nieuw-Amsterdam.
Van hieruit vertrok onze fietsroute.


Het plan was om tot op de plantage 'Peperpot' geraken, maar zo ver zijn we niet gegaan. We fietsten wel tot in Mariënburg, hier werd vroeger suikerriet verwerkt.

Deel van de suikerrietfabriek

Treintje op de plantage 'Mariënburg'

Standbeeld ter ere van Javaanse plantagearbeiders & huis van plantagehouder

Op de fiets

Een bananenboom!

Na daar even rondgekeken te hebben vertrokken we weer richting Nieuw-Amsterdam, met de boot terug naar Léonsberg en van daar met de fiets naar huis.
Moe en lichtjes aangebakken hebben we dan nog een drankje gedronken in de Zus&Zo.

Doei!

zaterdag 30 april 2011

Raleighvallen & Voltzberg

Hallo iedereen!

Tijdens het paasweekend ben ik samen met mijn huisgenoten en Chloë naar het binnenland geweest voor 4 dagen.
Met een groep van 26 vertrokken we op vrijdagmorgen richting Raleighvallen. Dit is een gebied in het Centraal Suriname Natuurreservaat.
Met de bus en de boot deden we er een hele dag over om er te geraken.
Met de bus moesten we over een heel lange bauxietweg, niet verhard dus. Het oranje stof zat overal.


Brug waar we met de bus overgingen.

Eenmaal in Witagron, een dorpje, kregen we iets te eten en vertrokken we met de boot voor een reis van 3u (!) naar Fungu-eiland.
Onze bus

De boten

Omdat het zo lang was kon je van de gelegenheid gebruik maken om nog wat bij te bruinen.
Toen we aankwamen op Fungu-eiland moesten we al het eten en drinken naar de keuken brengen. Hiervoor maakten we een hele lange ketting.

Het hangmattenverblijf


We sliepen allemaal in een hangmat. Het was leuk, maar ik vond dat het toch niet zo comfortabel lag.
De volgende ochtend vertrokken we om 9u richting Voltzberg. Met de boot vaarden we naar het vertrekpunt en dan stond ons een wandeltocht van zo'n 3u naar de voet van de berg te wachten.
3 uur lijkt misschien niet zo veel, maar in deze hitte en met paadjes die niet zo goed begaanbaar zijn, is dit een hele opdracht.
Toen de berg eindelijk in zicht was, was de grote vraag: 'Hoe geraak ik daar op!?'


Het antwoord was heel simpel: je stapt er gewoon op.
Van waar wij vertrokken moesten we nog 200m stijgen. Dit stijgen gebeurde in een heel korte tijd.


Henrieke en Chloë beklimmen de Voltzberg.

Volledig uitgeput en bezweet bereikte ik de top.
Het was echt alle moeite waard. Wat een uitzicht!
Als je rondkeek zag je alleen bomen, andere bergen en stromen.
Geen mensen, alleen ongerepte natuur.




Na wat rondgekeken te hebben op de berg, moesten we ook nog terug.
Na deze lange dag kroop ik vroeg onder de wol.

Op zondag, Pasen, stond er een minder zware wandeling op het programma.
We zijn naar de Moedervallen gestapt. Dit zijn de grootste watervallen van het gebied.
Ik moet zeggen dat ik al hogere watervallen gezien heb, maar het was toch weer betoverend mooi.


In de namiddag konden hadden we even de tijd om uit te rusten en te zonnen.
Tegen 's avonds maakten we nog een wandeling op Fungu-eiland. Aansluitend zijn we gaan vogels spotten. Zo zag ik onder andere toekans, ara's, ...
Ook 's morgens ben ik nog eens vogels gaan spotten. Je kreeg een prachtig beeld op het regenwoud.


Een toekan



Waar wij verbleven zaten ook heel veel tarantulla's. Ik heb hier mijn grenzen weer eens verlegd.



Op maandag vertrokken we weer naar de stad. Een lange reis met de boot en de bus.
Onderweg kregen we, hoe kan het ook anders, veel eten.


Dit was mijn laatste grote avontuur in Suriname.
Ik ben echt superblij dat ik dit heb kunnen doen.


Daaaag!

donderdag 21 april 2011

21 kaarsjes

Hoi!

Deze week heb ik mijn 21e verjaardag gevierd.
Volgens mij is het de eerste keer dat ik het niet thuis vier.
Maar iedereen hier heeft er voor gezorgd dat het onvergetelijk was.
Op dinsdag hadden mijn huisgenoten het huis versierd met ballonnen.
Zij hadden ook voor mij gekookt en ze gaven mij twee cadeautjes: een armbandje en oorbellen.
Op woensdag was er dan een klein feestje. Jeanette kwam nasi koken met ons en ze had speciaal voor mij ook gul gula voorzien (soort oliebol met banaan, héél lekker).

Jeanette en Thomas

Lotte, ik en Lize

Bellen blazen!!!

Chloë met de taart én kaarsjes


Ik heb mij supergoed geamuseerd.
Ik ben echt blij dat ik mijn verjaardag in Suriname heb kunnen vieren.

Ik wil jullie graag allemaal bedanken voor de kaartjes en vele verjaardagswensen.

Doei doei!

zondag 17 april 2011

St. Thaddeus

Hallo iedereen!

Deze week was het dan zover. Het was de laatste week stage in een school.
Ik had toch wel een gemengd gevoel aan het begin van deze week.
Aan de ene kant ben ik blij dat ik mijn stage kan afsluiten, maar aan de andere kant betekent dit ook dat ik binnenkort afscheid zal moeten nemen van Suriname.

Nu eventjes over de school.
De St. Thaddeus- school ligt in een ander district (zie het als een andere provincie), dit wil zeggen dat ik deze week nog eens heel vroeg moest op opstaan. Elk dag om 5u uit de veren.
Aangekomen op de school kon ik het verschil tussen een school in de stad en een school in een district wel merken. Zo groen!
Dit is ook de eerste keer dat ik kinderen echt zie spelen op het schoolerf.

Kinderen spelen djoel

We werden hartelijk ontvangen door het schoolhoofd, mevrouw Ilse Goedhoop.

Mevrouw Ilse Goedhoop en de turnleerkracht

Deze school is nog maar pas begonnen met de scholenband en omdat het schooljaar bijna om is in België zijn Berdien en ik hier om te kijken welke activiteit van het actieplan nog verwezenlijkt kan worden.
Alle klassen hebben samen wel al een kennismakingspakket gemaakt.
De werkjes waren heel mooi!

Werk van de zesde klas

Met juf Ilse beslisten we dat het het beste zou zijn dat de twee scholen via skype zouden communiceren. Daarom hebben wij skype geïnstalleerd en hebben we haar er mee leren werken.
Ook bezochten we samen met haar de site van de school. Deze vond ze heel interessant en ze wou deze volledig bekijken.

Verder hebben Berdien en ik nog geobserveerd in de kleuterklas en de zesde klas. 
De juf van de zesde klas kon toch heel goed lesgeven naar Surinaamse normen. 
Zo zorgde ze voor tussendoortjes en de lessen werden niet droog gegeven. 

Jezus op zijn ezel wordt verwelkomt met palmbladeren
(Palmzondag)

Op vrijdag was er een paasbrunch met de zesde klas. Dit was heel leuk en het was vooral heel lekker eten. Ik heb zelfs een ijsje gegeten!


De kinderen vroegen Berdien en mij of we met hen slagbal wouden spelen, dit lijkt op honkbal. 
Mijn grote talent voor het slaan met een plank kon ik hier direct aanwenden. 
Ik heb echt heel veel gaten in de lucht gemaakt. :)


Ik ben blij dat ik met deze school mijn stage mocht afsluiten. Ze is niet perfect, maar zeker een voorbeeld voor andere Surinaamse scholen.

Doei!

zondag 10 april 2011

Waterweek

Hallo!

Eindelijk was het dan zo ver. De waterweek waar ik zo lang aan de voorbereidingen heb meegewerkt, was een feit.
En wat een week was het.
In het weekend hadden de leerkrachten van het scholenbandenteam de school in gereedheid gebracht om de leerlingen te kunnen ontvangen. Er waren vijf hoeken. In elke hoek hingen doeken met watertaferelen en ook kunstwerken die de kinderen hadden gemaakt in de voorbereidingsweek.
Elke dag hebben we een andere klas ontvangen in deze hoeken.
De dag bestond telkens uit twee delen. Per deel ontvingen we een klas. Deze werd in kleinere groepen verdeeld en via een doorschuifsysteem bezochten zij alle hoeken.
Gelukkig had ik niet op elk moment een groep, waarmee ik een activiteit moest uitvoeren. Zo kon ik ook de andere activiteiten eens bekijken.
Het grootste deel van de week heb ik proefjes met de kinderen gedaan.
Dit was heel leuk. Vooral het proefje met de zesde klas, water zuiveren, vond ik super.
De laatste dag was voor de kleuters. Hier heb ik 10 (!) keer het hetzelfde verhaal verteld samen met Juf Loes en onze twee vertelpoppen. Het was heel leuk, maar ook zo vermoeiend.
Hoek 3: versierd met knutselwerkjes van de leerlingen.
Proefje 'zinken en drijven' met de tweede klas

Ik met Mo

Het was deze week ook een ware overrompeling van de pers. Elke dag kwam er een andere zender om te filmen.
Dit is bijvoorbeeld de waterweek in het 10 Minuten Jeugdjournaal:


De waterweek was een groot succes. Ik ben zo blij dat ik er aan meegewerkt heb. Ik heb met dit project echt het gevoel dat ik iets verwezenlijkt heb.
Het is een leuke afsluiter aan het einde van de stage.

Het waterteam

Jaja, het is bijna zo ver. Ik heb nog één week stage op een school en dan zit ik nog drie dagen op kantoor om mijn handleiding af te werken. Dan zit het er al op voor de stage. Ik blijf nadien nog tien dagen en ga nog zo veel mogelijk genieten van het land.

Doei!

zondag 3 april 2011

Paramaribo Zoo

Hallo!

Ik wou toch nog even laten weten dat ik gisteren met mijn huisgenoten naar de enige echte zoo van Paramaribo geweest ben.
De zoo is niet zo groot en in tegenstelling tot de zoo in Antwerpen zitten hier heel veel inheemse dieren.
Ik vond wel dat de dieren in hele kleine hokjes zaten. Sommige dieren vertoonden zelfs echt heel raar gedrag door hun kleine hokje. Zo liep de tijger bijvoorbeeld altijd drie meter naar links en drie meter naar rechts.
De afsluitingen zijn ook niet echt wat ze zouden moeten zijn. Er was een hok met enkele kaaimannen, en je kon zo je vingers door de omheining steken.
Er is ook een grote speeltuin in de zoo, heel leuk voor de kinderen.

Een selectie uit de dieren van de Paramaribo Zoo:

pakiratigri of jaguar

blasman of jabiroe

Tigri of Bengaalse tijger

Miereneter

Wetbereprakiki of zwartkopcaïque

Ara

Daaag!

Clevicom

Hai!

Vrijdag was het grote opening van het computerlokaal in O.S.Clevia.
Berdien en ik zouden op donderdag en vrijdag helpen met de voorbereidingen van de waterweek. We vernamen dat op vrijdag deze opening zou plaatsvinden en werden uitgenodigd om er ook aan deel te nemen.
Je kon echt merken dat het iets heel belangrijk is. Alle leerkrachten droegen hun traditionele kledij.
Er waren heel wat mensen uitgenodigd. De minister van onderwijs was zelfs uitgenodigd!
Ik kan mij niet voorstellen dat de minister van onderwijs in België naar een opening van een computerlokaal zou komen.
Het lokaal naast het computerlokaal was heel mooi versierd voor de komst van de gasten.
Ook het computerlokaal zag er goed uit.
De leerkrachten hadden samen met de vaste stagiaires op de school een powerpoint gemaakt met enkele foto's van de lessen die er al gegeven waren.


Toen iedereen aangekomen was en zat, volgden enkele toespraken van onder andere het schoolhoofd, een geestelijk en de minister.

Juf Henna Brashuis leidde alles in goede banen.

de minister van onderwijs

Er was ook een leerling die een gedicht over computers had geschreven.


Als afsluiter waren er enkele meisjes die een lied zongen en er bij dansten. Ze werden door drie jongens begeleid met trommels. Het was prachtig!

Nadien werd iedereen vriendelijk uitgenodigd om een kijkje te nemen in het computerlokaal. Het naambordje werd officieel, met doek en al, getoond.

Een drankje en hapje konden natuurlijk ook niet ontbreken.

Na de opening heb ik samen met de andere mensen van het scholenbandenteam een t-shirt versierd die we dan kunnen aantrekken tijdens de waterweek.


Doei doei!

Trage start op de Thomsonschool...

Hallo!


Het was deze week een trage start.
Normaal gezien zou ik de eerste drie dagen van deze week op de Thomsonschool zijn. Dit is een school voor speciaal (buitengewoon) middelbaar onderwijs.
Op maandag kwamen Berdien en ik aan op school en daar vernamen we dat we een toestemmingsbrief van het ministerie nodig hadden om de komende periode op school te mogen zijn.
Nog geen 10 minuten na aankomst belde Fahrida, mijn stagebegeleidster om hetzelfde te melden.
We kregen van een lid van het scholenbandenteam wel enkele vraagjes, hier konden we dan voorlopig thuis aan werken.

Op dindsdag stond ik nog maar net bij Berdien thuis uit te puffen van mijn fietstochtje tot daar, toen ze mij vertelde dat we ook vandaag niet naar de school konden gaan.
Ook de geplande vergadering met Fahrida over onze handleiding kon niet doorgaan.

Op woensdag was het dan éindelijk zo ver. We konden onze voorlopige versie van de handleiding voorstellen én we konden toch naar de Thomsonschool. We hadden wel nog altijd geen brief, maar er was telefonisch toestemming gegeven.
Berdien en ik hebben samen met het scholenbandenteam vergaderd over het komende bezoek van de Belgische school. Er waren nog heel wat vragen die beantwoord moesten worden, maar ik denk dat het allemaal wel in orde komt.
Ze hebben mij ook uitgenodigd om op 16 naar Colakreek te gaan. Dit is een recreatiedomein.
We zouden er een hele dag vertoeven en Surinaamse spelletjes spelen.

Groetjes!

maandag 28 maart 2011

Matapica

hej,

Dit weekend ben ik met mijn huisgenoten naar Matapica geweest.
Zaterdagmorgen vertrokken we al om 8u30. We stapten naar Cardy, de organisator van de tour.
Van daar brachten ze ons met de auto naar Mariënburg. Hier zouden we met een boot de Commewijnerivier oversteken en naar de voormalige plantage Johanmargretha gaan.

De 'haven' van Johanmargretha.

Aangekomen in Johanmargretta stapten we over in kleine bootjes. Hier vaarden we ongeveer 45 minuten mee door de swamps (moerassen). Dit waren vroeger gedeeltelijk rijstvelden.

Iedereen kent de boomstammetjes in de pretparken. Wel, in Suriname hebben ze dat ook. Alleen is het hier een manuele versie. Je mag zelf je bootje naar boven trekken.


Aangekomen op matapica was het genieten van het goede weer en het prachtige uitzicht.


Matapica is een zandbank aan de Atlantisch Oceaan.

Hier verbleven we voor de nacht. Frits onze gids heeft dit helpen bouwen.


Overdag hebben we wat in de zon gelegen, genoten van het lekkere eten en het frisse zeewater.

Tijdens een korte wandeling zagen we een slang. Het bleek dat dit een waterslang was en dat hij niet giftig is. Gelukkig!
Ik heb mezelf weeral verbaasd en heb de slang vastgehouden!


'S Avonds tegen 21u30 gingen we op pad om de schildpadden te zoeken.
In het donker is het echt moeilijk om iets te zien. Gelukkig hadden we een gids die het gewoon was om 's nachts op zoek te gaan naar dieren.
Na 2 km stappen vonden we de eerste schildpad. Het was een green turtle, groene zeeschildpad of soepschildpad.
Dit beestje was ongeveer 1m20 groot!
We mochten geen foto's met flits nemen, omdat dat de schildpadden zou verstoren. Door het zachte schijnsel van een zaklamp konden we toch iets zien.

Een green trutle kan wel 100-120 eieren leggen.

Na het leggen van de eieren, verbergt ze die zo goed mogelijk.

De volgende dag hebben we nog even op het strand gerust, gegeten en dan zijn we weer naar huis vertrokken.
Het was echt een superfijn weekend. Een aanrader als je ook naar Suriname wil.

Doei!