Matapica

hej,

Dit weekend ben ik met mijn huisgenoten naar Matapica geweest.
Zaterdagmorgen vertrokken we al om 8u30. We stapten naar Cardy, de organisator van de tour.

Van daar brachten ze ons met de auto naar Mariënburg. Hier zouden we met een boot de Commewijnerivier oversteken en naar de voormalige plantage Johanmargretha gaan.

De 'haven' van Johanmargretha.



Aangekomen in Johanmargretta stapten we over in kleine bootjes. Hier vaarden we ongeveer 45 minuten mee door de swamps (moerassen). Dit waren vroeger gedeeltelijk rijstvelden.

Iedereen kent de boomstammetjes in de pretparken. Wel, in Suriname hebben ze dat ook. Alleen is het hier een manuele versie. Je mag zelf je bootje naar boven trekken.

Aangekomen op matapica was het genieten van het goede weer en het prachtige uitzicht.

Matapica is een zandbank aan de Atlantisch Oceaan.

Hier verbleven we voor de nacht. Frits onze gids heeft dit helpen bouwen.

Overdag hebben we wat in de zon gelegen, genoten van het lekkere eten en het frisse zeewater.

Tijdens een korte wandeling zagen we een slang. Het bleek dat dit een waterslang was en dat hij niet giftig is. Gelukkig!

Ik heb mezelf weeral verbaasd en heb de slang vastgehouden!

'S Avonds tegen 21u30 gingen we op pad om de schildpadden te zoeken.

In het donker is het echt moeilijk om iets te zien. Gelukkig hadden we een gids die het gewoon was om 's nachts op zoek te gaan naar dieren.

Na 2 km stappen vonden we de eerste schildpad. Het was een green turtle, groene zeeschildpad of soepschildpad.

Dit beestje was ongeveer 1m20 groot!

We mochten geen foto's met flits nemen, omdat dat de schildpadden zou verstoren. Door het zachte schijnsel van een zaklamp konden we toch iets zien.

Een green trutle kan wel 100-120 eieren leggen.

Na het leggen van de eieren, verbergt ze die zo goed mogelijk.

De volgende dag hebben we nog even op het strand gerust, gegeten en dan zijn we weer naar huis vertrokken.

Het was echt een superfijn weekend. Een aanrader als je ook naar Suriname wil.

Doei!

Stop Discriminatie en Vorm je Natie

Hallo!

Ik ben net terug van een anti-discriminatieloop door het centrum van Paramaribo.
Dit is een jaarlijks evenement om de discriminatie in de kijker te plaatsen. Al 9 jaar wordt er een anti-discriminatieweek georganiseerd.
Deze week op 21 maart was het Internationale Dag ter Uitbanning van de Rassendiscriminatie.
En vandaag was er dus een anti-discriminatieloop. Lopen in Suriname, betekent natuurlijk stappen. Het moet niet te snel gaan.
Om 16u moest iedereen die wou meedoen verzamelen op het Onafhankelijkheidsplein.
Er was echt een enorm veel volk. Ze vertelden ons dat er zo'n 9000 deelnemers zouden zijn.
Van heel wat districten waren er vertegenwoordigers.
De foto's geven een goed beeld van de massa:

Vorig weekend waren we in de stad. Daar hoorden we de eerste keer van deze anti-discriminatieweek. We hebben toen onze hand op een doek gezet.

Een symbolisch teken om de discriminatie te stoppen.

Dagdag!

Het regent, het regent, de paadjes worden nat ...

Hey!

Van gisteravond 21u30 tot deze middag rond 13u heeft het onophoudelijk geregend (lees gegoten).
Dit is het resultaat in de straten:

Joël, onze huisbaas, had ons gezegd dat er binnenkort een zwembad in de tuin zou komen.

Dit was er veel sneller dan verwacht. Danku!

Volledig onder water!

Onze poort: Naast het gras ligt de echte beek.

Tot binnenkort!

Openbaar vervoer

Hallo!

Vandaag zag ik een bus met een opschrift die het openbaar vervoer hier zo mooi omschrijft.

Levensgevaarlijk!

Van alle motorvoertuigen kan ik wel zeggen dat de busjes het gevaarlijkste zijn.

Ze kunnen je zo van je sokken rijden.

Een bus vertrekt hier alleen als hij vol zit en als dat zo is, dan vertrekt hij met een hele hoge snelheid.

De weg ligt hier niet zo fantastisch en dus vlieg je letterlijk de lucht in als je niet goed oppast.

Je kan er als fietser ook best niet achter rijden, tenzij je volledig vergast wil worden.

Het openbaar vervoer in Suriname is echt niets in vergelijking met het openbaar vervoer in België.

Doei!

Hindoestaanse dag

Hoi!

Op vrijdag was het Hindoestaanse dag op de Polanenschool.
De Hindoestanen zijn één van de bevolkingsgroepen van Suriname.
Deze Hindoestaanse dag stond een deel in het teken van de scholenband.
Ze hadden ons, Berdien en ik, gevraagd of we een Belgische hoek konden inrichten en een Belgisch gerecht konden koken.
Dit is nog niet zo simpel. Het mochten geen frietjes zijn omdat ze dat al kennen en wafels maken kon niet, omdat ze helemaal geen wafelijzer kennen.
We kozen dan voor iets simpels en toch een beetje Belgisch: Gewonnen brood of wentelteefjes.
We bakten heel wat wentelteefjes en sneden ze in stukken zodat elk kind kon proeven. De stukjes mochten niet te groot zijn, want op deze school zitten 600 (!) kinderen en die zouden in principe allemaal eens moeten kunnen proeven.

Het gewonnen brood was een groot succes. Zó veel kinderen en leerkrachten vroegen hoe ze dit ook kunnen maken.

De school zelf had een soort tentoonstelling gemaakt over de Hindoestaanse klederdracht, juwelen, muziekinstrumenten en natuurlijk ook het eten.

Alles leerkrachten waren in de traditionele klederdracht gekleed en ze hadden voor ons ook een outfit bewaard. Ik vond de mijne een beetje vreemd. Het deed me denken aan de kleding uit de tijd van de disco.

Er werd ook een modeshow gegeven met de verschillende kleding. Twee meisjes gaven ook een voorstelling van een traditionele dans van de Hindoestanen.

Er was ook nog een grote verrassing voor de kinderen. Op het einde kwamen er drie mannen met trommels spelen. Hier kunnen wij echt nog wat van leren!
De kinderen én leerkrachten lieten zich helemaal gaan op de muziek.

De beelden van deze dag worden opgestuurd naar de school in België zodat zij ook kunnen meegenieten van het feest en deze kleurrijke cultuur.

Doei!

Kaaimannentour

Hallo iedereen!

Donderdagavond was het tijd voor wat avontuur.
Met een groep van 15 deden we een kaaimannentour.
Ze hadden heel veel regen voorspeld, maar de goden waren ons goedgezind.
Het was prachtig weer.
Ingesmeerd met heel veel muggenmelk en in lange kleren reden we met de auto naar de plaats waar we kaaimannen zouden zoeken.
Met vier namen we plaats in een klein bootje. We hebben in het schemerdonker een hele tijd gevaren, tot we bijna niets meer zagen.
Op elk bootje was één gids aanwezig. Zij gingen voor ons op zoek naar de kaaimannen.
Het was best eng. Het was heel donker, we hadden enkel het schijnsel van de maan.
Toen de eerste kaaiman gevangen werd, wou ik deze zo snel mogelijk weer van de boot hebben. We mochten hem eens vasthouden, zeiden ze!

Toch heb ik de kaaiman vastgehouden. Het was maar een kleintje (zo'n 50 cm) en ze hadden elastiekjes rond de bek gedaan. Een grote kaaiman kan zo'n 2 meter (!) worden. Het beestje was heel rustig en zoals iemand opmerkte: het voelt als een lederen handtas!

Ik ben superblij dat ik dit gedaan heb. Het was een beetje eng, maar o zo leuk.
Ik zou het zo opnieuw doen.

Toen we terug naar huis reden mochten we in de bak van de auto zitten omdat er te weinig plaats was in de auto. Echt superleuk!

Daaag!

Bergendal

Hallo!

Zaterdag ben ik naar Berg en Dal geweest samen met Sofie en Henrieke.
Het weer was de afgelopen dagen niet zo goed en gisteren zag het er ook niet te best uit. Het was vooral hopen dat het niet zou regenen.

Het was vrij ver rijden met een busje. De bussen zijn echt niet wat ze in België zijn.
Aangekomen in Berg en Dal hebben we ons alledrie opgegeven voor de kabelbaan (death ride) en het kayakken.
Zoals een goeie Surinamer betaamt als hij op uitstap gaat, hebben we toen we aankwamen rijst met kip en bruine bonen gegeten.

Na het eten werden we direct voorbereid om naar de kabelbaan te gaan.

Er waren 7 kabelbanen van verschillende niveau's en lengtes. De langste was 220 meter. We hebben er ook één gedaan over de Suriname-rivier. Echt prachtig!

Tijdens de 5e kabelbaan is het enorm beginnen gieten. We waren allemaal doorweekt.

Een kabelbaan in de regen, het heeft wel iets...

Als je goed kijkt zie je een bol in het midden.

Op die plaats ben ik over de Surinamerivier gegaan.

Toen we iets droger waren, zijn we met ons drie gaan kayakken.

De kayak even proper maken.

Wij zijn er klaar voor!

En we zijn weg ...

We zijn een kreek in gevaren en zagen er een Zapakaraslang.

We hoorden ook een toekan.

Je kan je echt niet voorstellen hoe mooi dit was.

Het tegen de stroming invaren was wel vrij zwaar. Op een gegeven moment raakten we nauwelijks vooruit en Sofie en ik kregen de slappe lach. Ik kan je zeggen dat dit niét hielp om verder vooruit te raken.

Terug aan land, hebben we nog eens rijst gegeten. Deze keer met pom en kousenband (Surinaamse groenten)
Het was niet makkelijk om op te drogen en met nog vochtige kleren stapten we op de bus om weer naar Paramaribo te rijden.

Wij hadden in Berg en dal niet zo veel regen gehad, maar in Paramaribo was het er met bakken uitgevallen.

Ik heb er zelf gestaan. Voeten volledig onder water!

Doei!

Eindelijk lesgeven!

Hai!

Deze week was het eindelijk zo ver. Ik heb een eerste les mogen geven.
Op de Polanenschool, waar Berdien en ik één week staan, hadden ze ons gevraagd om infolessen te geven over België aan de leerlingen.
Deze school is net gestart met een scholenband en ze hadden graag dat wij hier wat meer over vertelden.
Op donderdag gaven Berdien en ik een infoles aan de 1e klas. Via een spel maakten de kinderen kennis met de typische spelletjes en liedjes van bij ons. Ze kregen ook enkele vraagjes over onze vlag, enz.
Vandaag gaven we een infoles aan de 6e klas. Dit deden we aan de hand van een quiz.

Het is nu de bedoeling dat de leerkrachten de infolessen gebruiken als voorbeelden om de andere klassen te informeren over België.

Tot binnenkort!

Carnaval & ondernemersdag

Hoi!

Vorige week vrijdag was er ondernemerdsag en Carnaval op O.S. Clevia.
We kregen pas de dag er voor te horen dat we hier naartoe mochten.
Er werd hoofdzakelijk met de kleuters Carnaval gevierd.
'S morgens was er een kleine optocht met de kleuters. Daarna zaten ze even in de klas en vanaf de eerste pauze werd er een modeshow gehouden. Hierbij werden de koning en koningin van het Carnaval gekozen.
Er waren enkele héél mooie outfits. Zo origineel!

Carnavalkoningin met jurk gemaakt van kaftpapier.

Er was ook een ondernemersdag voor de lagere school.
De leerlingen mochten alles meebrengen en dan verkopen op de school.
Ze verkochten echt alles: kleding, schoenen, sieraden, planten en heel veel eten.
Een deel van de opbrengst zou naar de school gaan en ze mochten zelf ook een deel houden.

De 1e klas

Doei!

Hangmat

Hoi!

Thomas en ik hebben dinsdag een hangmat gekocht. Gisteren hebben we geprobeerd om de hangmat van Thomas op te hangen. Sofie stond klaar met de camera om het proces vast te leggen.

Het touw doorsnijden om straks rond de boom te kunnen hangen.

Even de hangmat vasthouden

De mannen van het taxibedrijf tonen hoe we de hangmat ophangen.

Echt genieten!

Even wiegen en hij ligt in slaap.

Doei!

Even Voorstellen...

Hoi!

Ik wou graag een korte voorstelling geven van mijn verblijfplaats, mijn huisgenoten en mijn werk. Beter laat dan nooit :)

Mijn huisgenoten:

De eerste die mij vergezelde in het huis was Henrieke. Zij is een Nederlandse studente.

Na een week kwam Sofie er bij. Zij is een studente uit Antwerpen. Ze moet hier helpen een haven uit te breiden. De eerste week heb ik niet zo veel van haar gezien, want haar vriend was op bezoek.
Ze is hier al langer dan mij, maar ze verbleef op een andere plaats. Ik ben heel blij dat ze naar hier verhuisd is.

Vorige week is Thomas er bij gekomen. Hij heeft in het weekend direct een kippenpoot geproefd. Dé specialiteit van Suriname.

We wonen met vier in een huis op de eerste verdieping.

We hebben een hele grote tuin. In deze tuin staat nog een huis waar sinds kort nieuwe buren zitten: 5 studenten uit Nederland.

Een korte tour door het huis:

Onze keuken

De woonkamer

Ons terras



Hopelijk kunnen jullie je nu een beetje een beeld vormen van waar ik woon.

Doei!